Bloukransbrug Bungee

Teen 216 meter hoog is die Bloukransrivierbrug op die grens tussen die Ooskaap en Weskaap die hoogste brug in Afrika.  Die brug is een van vyf enkelboogbetonbrûe op die N2 tussen Port Elizabeth en Plettenbergbaai en is 415meter lank.  Maar dis nie regtig hoekom ons hier is nie, is dit?

Die eintlike rede hoekom die Bloukransrivierbrug bekendheid verwerf het is die feit dat dit ook is waar die hoogste brugrekspronge (bungee) in die wêreld plaasvind.  Alhoewel honderde adrenalienverslaafdes elke jaar van die brug afspring met 'n tou om hulle enkels dink ek dat mens ten minste 'n klein bietjie van lootjie getik moet wees om jouself daar af te gooi.  As jy na die ouens (en meisies) kyk na hulle weer van die brug afkom is die een ding wat mens wel dadelik raaksien die "post bungee grin" wat heeltemal om hulle koppe sou gaan as hulle nie ore gehad het nie.

Ek voeg hierdie derde foto by net om te wys hoe een van daai malletjies lyk daar waar hulle tussen hemel en aarde hang.

Klein Karoo sonsondergang

Die son gaan onder oor die Klein Karoo.  Dis die einde van 'n snikhete somersdag en die horison is besig om te verkleur.  Blou raak goud raak donkerder.  Daar is nie 'n briese wat trek nie met die enigste beweging 'n volstruis wat teen 'n draadheining afloop.

Karel Landman monument

Mens is so gewoond om monumente in dorpe en stede asook langs groot paaie te sien, maar daar is wel monumente wat min mense te sien kry weens waar hulle gelee is.  Die Karel Landman Monument is een van dié en kan gesien word op 'n grondpad so 'n entjie van R72 tussen Port Elizabeth en Alexandria af.  Karel Landman het in die omgewing geboer tot 1837 voor hy een van die prominente Voortrekker leiers geword het.  Landman het 'n groep van omtrent 180 trekkers en hulle werkers oor 'n afstand van 885 kilometer gelei tot in Natal.  Hy het ook 'n groot rol gespeel in die Slag van Bloedrivier asook verskeie ander skermutselings met die Zulus. 

Die monument is in 1938 opgesit deur 'n samewerking tussen die kerksrade van die NG Kerke in Alexandria en Patterson.  Die probleem was dat die kerke nie kon besluit in watter dorp die monument moes opgaan nie en so is daar toe besluit op 'n koppie halfpad tussen die dorpe.  Die monument bestaan uit 'n 3 meter groot aardbol met 'n ossewa wat oor die breedte van Suid-Afrika strek.  Die monument begroet mens so half onverwag terwyl jy op die grondpad ry en mens kan amper nie help om te stop en dit van naderby te bekyk nie.

Tafelberg van oorkant Tafelbaai

Tafelberg is die Moederstad en sekerlik Suid-Afrika se bekendste landmerk. Die berg is 'n UNESCO Wêrelderfenisgebied asook een van die Sewe Natuurwonders van die wêreld.  Dit is ook my berg.  Of altans so voel dit.  Ek het nog nooit in Kaapstad gewoon nie, maar wanneer ek die berg sien dan is dit asof ek huistoe verlang.  Ek groet die berg elke keer as ek in die Kaap aankom en weer as ek vertrek.  Daar is 'n band van een of ander soort tussen ons.  Tafelberg, my berg.   

Plettenbergbaai sonopkoms

Sonopkoms en sonsondergang fotos is van my gunsteling fotos om te neem.  So rukkie terug het ons 'n naweek op Plettenbergbaai deurgebring.  Dit was 'n bibberend koue oggend en ek het maar gesukkel om uit die bed te kom, maar wou graag op die strand wees vir sonopkoms.  Dit was die moeite werd, want daardie oggend het ek van my gunsteling sonopkoms fotos geneem.  Die enigste probleem was dat ek gevoel het dat ek 'n fokuspunt of onderwerp in die voorgrond wou hê en daar nie regtig iets was nie.  Onnodig om te sê dat as enige iemand my daai oggend gesien het op en af hardloop op die strand, hulle seker lekker sou gelag het.

Drakensberg wandelpad - Die Wandellied

Vir die een of ander rede het ek vandat ek met RaakREIS begin het en bloginskrywings in Afrikaans doen, skielik baie van die ou Afrikaanse Volksliedjies begin onthou as ek na van my fotos kyk.  Dis eintlik hartseer dat ons dit nie meer so baie sing soos wat ons gedoen het jare terug nie.  Hierdie foto is geneem op die Tigerfalls wandelroete in die Koninklike Natalse Reservaat in die Drakensberge en het my dadelik laat dink aan die Wandellied.

Wandellied

As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
As ek moeg word vir die lewe in die stad, lok my die wandelpad;
in die veld pluk ek 'n wandelstaf van die naaste doringboompie af,
en sing my wandellied, en sing my wandellied.

Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Of ek luister na my eie voeteval op pad oor berg en dal.
Dan's ek weer die eensaam wandelaar na die lekker landstreek wie-weet-waar,
'n swerwer lewenslank, 'n swerwer lewenslank.

En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die blou plafon wat oor die velde strek sal saans my sluimer dek.
En die sterreheer sal kom en gaan oor die maanverligte hemelbaan
en vriend'lik wink van ver, en vriend'lik wink van ver.

Dias Museum

Daai dag in 1488 toe Bartolomeu Dias in 'n storm om die Kaap gevaar and kort daarna in wat vandag Mosselbaai is geland het, sou hy seker nooit kon raai dat op daardie selfde plek vandag 'n museum sou staan wat sy naam dra nie.  Die Dias Museum kompleks het 'n fantastiese verskeindenheid van attraksies en sluit 'n skulpiesmuseum, die Munrohoekhuisies, die oorspronklike varswaterfontein waar Dias se matrose water geskep het om aan boort te neem en die Poskantoorboom in.  Die Poskantoorboom is 'n 800 jaar oue melkhoutboom waar vroeë matrose boodskappe in ou skoene gelos het met die hoop dat bote oppad terug Portugal toe dit sou optel en terugvat.

Die hoofrede hoekom mense na die Dias Museum toe kom is die Maritime Museum wat 'n lewensgrote replika van die karveel waarmee Dias en sy bemanning in 1488  die groot onbekende aangevat het bevat.  Die replika is 500 jaar na die oorspronklike een gebou en is in 1988 vanaf Portugal na Suid-Afrika gevaar voor dit in die museum gehuisves is.